Emri i Azerbajxhanit do të përmendet këto ditë si nikoqir i samitit global për klimën, dhe vëmendja për vetë shtetin nuk është e vogël.
Votuesit gjeorgjianë do të votojnë më 26 tetor në zgjedhjet parlamentare, që të gjitha palët i shohin si një udhëkryq në historinë moderne të shtetit. Tensionet janë rritur para zgjedhjeve dhe pa ndonjë sondazh të besueshëm, gjithkush mund të hamendësojë për rezultatin e tyre.
Partia në pushtet e Gjeorgjisë është duke i përshkruar zgjedhjet e ardhshme parlamentare si zgjedhje ekzistenciale: mes luftës dhe paqes.
Derisa Tatevik Khachatrian ishte detyruar të linte pas vetes gjithçka një vit më parë, Vasila Mammadova shpresonte se, për herë të parë pas 30 vjetëve, kishte gjasa që gjithçka që dikur kishte t’i ktheheshin asaj përsëri
Teksa vizitoi Azerbajxhanin për herë të parë në gjashtë vjet, presidenti i Rusisë, Vladimir Putin, tha se është mrekulluar me zhvillimin e kryeqytetit të Bakusë.
Partnerët ndërkombëtarë të Gjeorgjisë e kanë ashpërsuar qasjen e tyre që nga miratimi i një ligji të diskutueshëm për “agjentët e huaj”, i cili imponon kontrolle të rrepta mbi mediat e financuara nga jashtë dhe OJQ-të që marrin më shumë se 20 për qind të financave të tyre nga jashtë.
Kur Armenia njoftoi më 21 qershor se e njohu zyrtarisht shtetin palestinez, u thirr në “situatën katastrofike humanitare në Gazë dhe konfliktin e vazhdueshëm ushtarak” atje.
Kur filluan protestat në kryeqytetin e Gjeorgjisë kundër projektligjit të vendit për “agjentët e huaj” muajin e kaluar, organizatorët fillimisht planifikuar të mbanin protesta vetëm në ditët kur mblidhej Parlamenti për çështjen e projektligjit, në mënyrë që ta ruanin energjinë e protestuesve.
Për historinë e çiftit u raportua pak, por mund të thuhet me siguri se ai duhet të jetë përballur me rezistencë të fortë nga komunitetet përkatëse.
