Forcat iraniane të sigurisë i kanë përdorur dhunimin dhe llojet e tjera të abuzimit seksual për t’i frikësuar protestuesit gjatë luftës së shtetit kundër protestave gjithëkombëtare, të cilat nisën shtatorin e kaluar me moton: “Gra, Jetë, Liri”, tha Amnesty International në një raport më 6 dhjetor.
Dhuna seksuale u përdor kundër grave, burrave dhe fëmijëve, sipas raportit të organizatës ndërkombëtare për të drejtat e njeriut, i cili dokumentoi vuajtjet e tmerrshme të 45 të mbijetuarve.
Në mesin e të intervistuarve në raport ishin 26 burra, 12 gra dhe shtatë fëmijë, ndaj të cilëve forcat iraniane të sigurisë kryen dhunë seksuale.
Asnjë zyrtar iranian nuk është akuzuar deri tani, apo përndjekur për krimet seksuale kundër protestuesve të burgosur, thuhet në raport.
Gratë iraniane u kanë prirë protestave gjithëkombëtare, të cilat u nxitën nga vdekja e 22-vjeçares Mahsa Amini në paraburgimin policor në shtator të vitit të kaluar. Amini ishte arrestuar në Teheran, për shkak se gjoja nuk e kishte veshur siç duhet hixhabin.
Lëvizjes së protestave iu bashkuan shumë burra dhe djem të zemëruar nga kufizimet dekadëshe fetare dhe mënyrat e tjera shtypëse ndaj grave nga teokracia e Iranit.
Protestat e humbën gjallërinë dalëngadalë kah fundi i vitit 2022, pasi protestuesit u përballën me hakmarrje të fortë shtypëse nga forcat e sigurisë. Qindra protestues u vranë dhe mijëra u arrestuan, sipas aktivistëve dhe Kombeve të Bashkuara.
“Hulumtimi ynë gjeti se agjentët ë inteligjencës dhe sigurisë në Iran e përdorën dhunimin dhe format e tjera të dhunës seksuale për t’i torturuar, ndëshkuan dhe për t’iu shkaktuar dëme afatgjate fizike dhe psikologjike protestuesve, përfshirë fëmijëve 12 vjeç”, tha sekretari i Përgjithshëm i Amnesty International, Anges Callamard.
Nga 45 të mbijetuarit e intervistuar nga Amnesty, 16 ishin dhunuar, përfshirë gjashtë gra, shtatë burra, një 14-vjeçare dhe dy djem të moshave 16 dhe 17 vjeçe.
Katër gra dhe dy burra u dhunuan në grup nga anëtarët e forcave të sigurisë.
Shkopinj metali dhe druri, shishe qelqi dhe zorra uji ishin përdorur për t’i dhunuar të burgosurit në qendrat e paraburgimit dhe automjetet e policisë, si dhe në shkolla dhe në ndërtesa banimi.
Shumica e viktimave nuk ishin ankuar kundër dhunuesve nga frika për hakmarrjes, sipas Amnesty, e cila shtoi se edhe në rastet e rralla kur viktimat u treguan prokurorëve për tmerrin që përjetuan, ato u injoruan.
