"Duhej të ishin larguar më herët": Ushtarët ukrainas shpëtojnë civilët rreth Bahmutit
Lyuba duke qarë ndërsa shtrëngon qenushin e saj që dridhej, Margot, pasi u evakuua nga Bahmuti me ndihmën e ushtarëve ukrainas. "Duhet të ishim larguar më herët", tha ajo pasi mbërriti e sigurt në Çasiv Jar më 3 prill.
Një ushtar ukrainas duke qëndruar ulur mbi një tank jashtë apartamenteve të dëmtuara nga luftimet pranë Bahmutit.
E vendosur në dy udhëkryqe kryesore, beteja për "Fortesën Bahmut" vazhdon pavarësisht pretendimeve ruse se e ka pushtuar qytetin lindor.
Megjithëse shumica prej 70.000 banorëve të Bahmutit sa kishte para luftës, tashmë janë larguar, ushtria ukrainase beson se 1.000 deri në 5.000 njerëz, kryesisht të moshuar, të varfër dhe me nevoja të veçanta, janë ende atje ndërsa luftimet vazhdojnë.
Civilët e shpëtuar nga Bahmuti mbajnë gjërat e tyre personale ndërsa dalin nga një transportues i blinduar ukrainas në Çasiv Jar. Ata do të dërgohen më larg nga zona e luftës në një strehë për personat e zhvendosur brenda vendit në Kostjantjnivka.
Lyuba, e cila u shpëtua nga Bahmuti, hyn në një vend strehimi me qenin e saj dhe një çantë me sendet e saj në Kostjantjnivka. “Ne menduam se një gjë e tillë nuk do të ndodhte”, tha ajo, duke iu referuar luftës së furishme dhe arratisjes së tyre në minutën e fundit nga qyteti i rrënuar.
Svetlana, 63, duke qarë pasi arriti e sigurt në një strehimore për të zhvendosurit brenda vendit në Kostjantjnivka.
Një tjetër grua e shpëtuar nga Bahmuti është 80-vjeçarja Oleksandra, e cila qan ndërsa shtrihet në shtratin e saj në strehimore. Një ushtar që ndihmoi në shpëtimin e saj tha se kjo ishte hera e dytë brenda një jave që ata po nxirrnin civilë. Njerëzit qëndrojnë sepse "ata shpresojnë se gjithçka do të jetë në rregull".
Oleksandra tani do ta ndajë këtë hapësirë me të tjerë njerëz që gjithashtu janë të zhvendosur nga lufta.
Një anëtar i një grupi vullnetarësh të SHBA-së, Klubi i Luanëve Sno-X State Alaska, përpiqet të bindë një banor që të largohet nga shtëpia e tij në Çasiv Jar. Qyteti i vogël, i vendosur në një kodër vetëm disa kilometra në perëndim të Bakhmutit, ka të ngjarë të bëhet mburoja tjetër kundër forcave të Moskës.
Çasiv Jari, që kishte një popullsi prej 15.000 banorësh para luftës, është shënjestruar vazhdimisht nga artileria ruse. Vendbanimi shtrihet në një rrugë jetike të rifurnizimit për trupat ukrainase të angazhuara në luftime në dhe rreth Bahmutit.
Një vullnetare nga Klubi i Luanëve Sno-X State Alaska, duke e lutur 56-vjeçaren Natalia që të largohet nga shtëpia e saj në Çasiv Jar. Gruaja kishte refuzuar të ikte më herët, duke përmendur kafshët e saj shtëpiake.
Shkrimet në dyert e dëmtuara të bodrumit paralajmërojnë praninë e civilëve. Volodymyri, 56 vjeç, dëgjon ndërsa vullnetarët përpiqen t'i bindin civilët të largohen nga Çasiv Jar.
Një ushtar ukrainas drejton një vullnetar nëpër peizazhin e shkatërruar të Çasiv Jarit me shpresën për t'i bindur banorët e mbetur që të evakuohen. Vlerësohet se kanë mbetur 1.500 banorë, shumica e të cilëve i kalojnë ditët të fshehur në bodrume pa energji elektrike dhe ujë të rrjedhshëm.