Ai quhej Alireza Fazeli Monfared dhe ishte vetëm 20 vjeç.
Ishte homoseksual dhe për shkak të vështirësive me të cilat përballej si pasojë e orientimit të tij seksual, ishte gati të largohej nga Irani për në Turqi.
Monfared raportohet se u vra nga familjarët, përpara se të mund të largohej nga provinca jugperëndimore e Khuzestanit, pasi ata e akuzuan për çnderimin e familjes.
Vrasja nxori në pah gjendjen e komunitetit lesbik, homoseksual, biseksual dhe transseksual (LGBT) në Iran dhe nxiti frikë se ky nuk do të jetë rasti i fundit i të ashtuquajturave vrasje për nder në Republikën Islamike.
“Nuk ka asnjë garanci se kjo nuk do të ndodhë përsëri, derisa shoqëria jonë të arsimohet dhe informohet”, thotë për Radion Evropa e Lirë Arsham Parsi, një aktivist iranian për të drejtat e homoseksualëve, me qendër në Toronto.
Monfared raportohet se u vra më 4 maj nga gjysmëvëllai i tij dhe kushërinjtë.
Sipas disa raporteve, ata ia prenë kokën, ndërsa trupin ia hodhën poshtë një peme, afër kryeqytetit të provincës, Ahvaz. Më pas, thuhet se e telefonuan nënën e tij për t'i treguar se ku mund ta gjejë.
Rrjeti iranian i Lesbikeve dhe Transgjinorëve “6rang” tha në një deklaratë më 7 maj se gjysmëvëllai i Monfaredit mësoi për orientimin e tij seksual pasi e pa kartën e tij të përjashtimit nga shërbimi ushtarak.
Në Iran, homoseksualët lejohen të kapërcejnë detyrën ushtarake, për shkak të “çrregullimeve mendore”.
Monfared ishte ankuar për presion nga familja.
Edhe para se të vritej, Monfared u ishte ankuar miqve për kërcënime nga të afërmit e tij, për shkak të orientimit seksual.
Në një audio-incizim të siguruar nga BBC-ja, Monfared ka thënë se familja e tij e ka kërcënuar me vrasje dhe se ai është duke planifikuar të ikë nga Irani dhe të kërkojë azil në Norvegji ose Suedi.
Partneri i Monfaredit, aktivisti Aghil Abyat, i tha Radios Evropa e Lirë se ai do të udhëtonte në Turqi më 8 maj, për t'u bashkuar me të.
“Ai më tha se ishte kërcënuar nga gjysmëvëllai i tij”, tha Abyat.
Abyat e përshkroi Monfaredin si një të ri “të gjallë” dhe “shumë të lumtur”, të cilit i pëlqente të udhëtonte, të dëgjonte muzikë dhe të postonte video në TikTok.
Postimet e tij në Instagram sugjerojnë gjithashtu se ai kishte interes për modën.
Parsi, aktivisti nga Toronto, i cili javëve të fundit ka biseduar me Monfaredin, tha se ai është ankuar për presion nga familja dhe jotolerancë në shoqëri.
“Ai nuk e tha qartë se ishte kërcënuar me vrasje, sepse sikur ta thoshte, do ta kontaktoja privatisht. Ne i marrim këto çështje shumë seriozisht”, tha Parsi për Radion Evropa e Lirë.
Anëtarët e komunitetit homoseksual në Iran detyrohen të fshehin orientimin e tyre seksual, shpesh duke bërë jetë të dyfishtë, për shkak të frikës së persekutimit nga shteti, i cili aktet homoseksuale i konsideron si vepër penale. Shoqëria, ndërkaq, e sheh homoseksualitetin si sëmundje.
Homoseksualiteti dënohet me vdekje në Iran, por të dëshmosh se ka ndodhur një akt seksual nuk është e lehtë, pasi kërkon dëshminë e katër burrave të rritur.
Ndëshkime të tmerrshme
Parsi thotë se komuniteti LGBT në Iran është “jashtëzakonisht i cenueshëm” dhe i ekspozuar ndaj ndëshkimeve dhe ngacmimeve të tmerrshme.
“Në njërën anë, establishmenti ka ligje që përfshijnë dënimin me vdekje dhe gjuajtjen me gurë të homoseksualëve dhe, në anën tjetër, familjet e tyre nuk i pranojnë, e as shoqëria”, thotë Parsi.
“Nëse atyre u ndodh diçka në punë ose shkollë, nëse abuzohen ose përdhunohen, ata nuk kanë kujt t’i drejtohen”, shton ai.
Vrasja e Monfaredit shkaktoi frikë te komuniteti LGBT në Iran, duke e kujtuar për kërcënimet e tmerrshme me të cilat përballet.
“Sot, unë mora mesazhin e 86-të nga [një homoseksual në Iran] i cili tha se ky mund të kem qenë unë”, tregon Parsi, duke shtuar se “frika e homoseksualëve është reale dhe duhet të merret seriozisht”.
SHIKONI EDHE: Irani miraton ligjin për mbrojtjen e fëmijëve pasi një baba vrau vajzënAktivisti i të drejtave të njeriut, Kaveh Kermanshahi, me qendër në Berlin, thotë se vrasja ka tronditur shumë njerëz.
“Kushdo që ka kaluar probleme të ngjashme, mund të pësojë trauma përsëri. [Vrasja] i kujton për vështirësitë”, thotë Kermanshahi, i cili më herët ka jetuar në Iran.
“Unë isha politikisht aktiv, isha aktiv në sferën e të drejtave të njeriut, isha gjithashtu gazetar i rrezikuar nga arrestimi, i cili edhe ndodhi. Për shkak të të gjitha këtyre, kam vendosur të mos e zbuloj [seksualitetin tim], thotë Kermanshahi.
Vrasjet për nder shpesh nuk raportohen
Si Kermanshahi, ashtu edhe Parsi besojnë se një numër i madh i vrasjeve në Iran për shkak të orientimit seksual, nuk raportohet.
Në vitin 2017, “6rang” raportoi se një transgjinor 23-vjeçar, i identifikuar si Siavash, u vra në qytetin Khorramabad të Iranit nga babai i tij, i cili, sipas raportit, bëri vetëvrasje më pas.
“Me sa duket, identiteti seksual i Siavashit nuk ishte i pranueshëm nga familja”, tha “6rang”.
Parsi thotë se në vitin 2004, një gazetë lokale raportoi për vrasjen e një homoseksuali nga babai i tij në një fshat verior të Iranit.
“Asnjëherë nuk është bërë e qartë nëse babai është arrestuar dhe dënuar”, thotë ai.
SHIKONI EDHE: Përse nuk ndalohen "vrasjet për nder"?Sipas një sondazhi të publikuar nga grupi “6rang”, më 2020, 62 për qind e pjesëtarëve të anketuar të komunitetit LGBT në Iran kanë thënë se kanë përjetuar një ose më shumë forma të dhunës nga familja e tyre e ngushtë.
Gati 30 për qind e tyre janë ankuar për dhunë seksuale, ndërsa 77 për qind kanë thënë se i janë nënshtruar dhunës fizike.
Presioni dhe persekutimi detyrojnë shumë prej tyre të largohen nga Irani, ndërsa shumë të tjerë i nënshtrohen operacionit për ndryshimin e gjinisë.