U kanë shërbyer ushtarëve romakë, kalorësve e poetëve, dhe kanë shërbyer si vendtakime për komunitetet, për të shijuar një pije pranë zjarrit.
Jo shumë punëtorë të bareve britanike kërkojnë tani me qejf “porositë e fundit”, sepse çmimet janë rritur dhe njerëzit kanë nisur të ndryshojnë stilin e jetesës – me synim për të krijuar rutinë më të shëndetshme dhe me më pak alkool.
Asociacioni britanik për Birrë dhe Bare, institucioni kryesor i industrisë, ka thënë se numri i bareve ka rënë nga 60.800 në vitin 2000, në 45.800, më 2022.
Njerëzit pinë më pak, pasi gjejnë mënyra tjera për të kaluar kohë dhe për t’i shpenzuar paratë".
Trendi ka vazhduar edhe këtë vit, si rezultat i inflacionit të lartë, faturave të energjisë dhe planeve tjera biznesore. Të gjitha këto kanë ndikuar në rënie të fitimeve.
Grupi Altus, që bën analiza komerciale të bareve që mbyllen, ka thënë se 386 bare janë mbyllur në Angli dhe Uells, më 2022.
Një numër i ngjashëm -383, janë mbyllur ose shndërruar në biznese tjera vetëm në gjashtë muajt e parë të këtij viti.
Asociacioni britanik për Birrë dhe Bare frikësohet se viti 2024 do të jetë “vendimtar” për industrinë, e cila punëson rreth 936.000 njerëz, prandaj edhe dëshiron t'i zvogëlojë taksat për birra, taksat biznesore dhe taksat në shitje.
Historiani Paul Jennings, i cili ka shkruar në vazhdimësi për baret britanike, nuk është i befasuar që shumë prej tyre po mbyllen.
“Njerëzit pinë më pak, pasi gjejnë mënyra tjera për të kaluar kohë dhe për t’i shpenzuar paratë”, ka thënë ai për agjencinë e lajmeve AFP.
“Shumë njerëz shkojnë nëpër dyqane të mëdha, blejnë pije dhe organizohen në shtëpi, pasi kjo mënyrë feste është më e lirë”.
Prishja e lagjeve të varfra
Numri i bareve, që kanë nisur të mbyllen, është vërejtur fillimisht në vitet 1800 dhe 1900, kur nivelet e larta të konsumit dhe dehjeve në publik, e kanë nxitur lëvizjen e vetëpërmbajtjes.
Lëvizjet fetare dhe sociale, të cilat kanë bërë fushatë kundër përdorimit të alkoolit për argëtim, kanë fituar ndërkohë edhe mbështetjen qeveritare.
Deri në fund të shekullit XIX, vlerësohet që një në 10 të rritur, i është shmangur alkoolit dhe ambienteve të zhurmshme.
Baret mund të kenë sfida se si ambientohen me trendët e rinj, por ato gjithmonë do ta kenë vendin e tyre në shoqëri, si bare klasike britanike".
Një tjetër goditje e madhe ka ndodhur më 1930, pasi atëherë u është kërkuar këshillave lokale që të prishin lagjet e varfra, duke çuar në shkatërrim të shumë bareve lokale.
Vetëm vitin e kaluar, planifikuesve urbanë u është lejuar të shkatërrojnë një bar 200-vjeçar në Londër, Still and Star, pavarësisht fushatave të shumta kundër.
I përshkruar prej grupeve të trashëgimisë si “një prej bizneseve të pakta mbijetuese të klasës punëtore të Londrës”, tani hapësira është dizajnuar për ndërtim të një objekti shumëkatësh për biznese.
“Shpresojmë që në një pikë, ky trend i uljes do të stabilizohet, pasi i jemi afruar numrit minimal të bareve të nevojshme për të përmbushur kërkesën”, ka thënë Nick Fish, udhëheqës i statistikave në Asociacionin Britanik për Birra dhe Bare.
Në faktorët tjerë kontribuues për mbyllje përfshihet ndalesa për të tymosur duhan në ambiente të brendshme, valide qysh prej vitit 2007, rritja e numrit të taksave për birra, çmimet më të lira të këtyre produkteve nëpër dyqane dhe mbylljet e bareve, të nxitura si rezultat i pandemisë së koronavirusit.
Tentimet për shpëtim
Janë duke u bërë përpjekje për të ruajtur kulturën e bareve britanike, e cila daton tash e 2.000 vjet.
Institucioni për trashëgimi kulturore, ka marrë në pronësi 39 bare në Britani, përfshirë George Inn në jug të Londrës.
Baret nuk do të zhduken krejtësisht. Ato janë pjesë e identitetit britanik.
Objekti aktual i këtij bari daton qysh prej vitit 1676. Aty besohet se ka shkuar shpesh Charles Dickens, dhe bari është përmendur në romanin e tij “Little Dorrit”.
Pavarësisht mbylljeve të shumta, baret dhe kultura e bareve është ende shumë e popullarizuar në mesin e turistëve.
“Baret mund të kenë sfida se si ambientohen me trendët e rinj, por ato gjithmonë do ta kenë vendin e tyre në shoqëri, si bare klasike britanike”, ka thënë John Warland, drejtor i kompanisë Liquid History Tours, i cili organizon vizita vetëm për baret e Londrës.
“Çfarë do të ishte Londra pa to?”
Për Anglinë Historike, një tjetër institucion që merret me trashëgimi, bareve u është dashur gjithmonë që të përshtaten me ndryshimin e shijeve dhe ndryshimin e mënyrës së jetesës së klientëve.
Autori i librave për ushqim dhe pije, Pete Brown, ka thënë se shume bare që janë në pronësi të kompanive të mëdha, shumë shpejt mund të shndërrohen në dyqane, apo blloqe banesash, nëse pronarët vlerësojnë se ashtu fitojnë më shumë para.
Mirëpo, Brown, autori i librit “Man Walks into a Pub: A Sociable History of Beer", e ruan ende një dozë optimizmi.
“Baret nuk do të zhduken krejtësisht. Ato janë pjesë e identitetit britanik. Krejt çfarë mund të ndodhë është që të kemi më pak”.
