Edhe një pjesë e vetme mortore do të duhej t’i mjaftojë një familjeje për të ngritur varr për një të afërm që është zhdukur tash e 15 vjet.
Të martën një familje nga Krusha e Vogël mori mbetjet mortore të një burri të familjes, të vrarë në mars të vitit 1999 nga forcat serbe të sigurisë.
Pesëmbëdhjetë vjet më vonë mbetjet mortore të viktimës u identifikuan dhe iu dorëzuan familjes.
Me të parë mbetjet mortore, familjari nisi të qajë pa zë, dhe ulet në gjunjë.
“Ngrite lartë! Ngrite lartë”, u thoshte djemve të mbledhur rreth arkivolit Rasim Batusha, burri më i moshuar në mesin e familjarëve të viktimave.
Ishin 46 arkivole të mbështjella me flamuj kombëtar shqiptar, brenda një tende të improvizuar, në Institutin e Mjekësisë Ligjore në Prishtinë.
Në mesin e tyre ishin katër që dallonin nga ngjyra e bardhë, për të identifikuar viktimat fëmijë.
Ekipi mjeko-ligjor hapte edhe arkivolet, që familjarët të shohin vetë se çfarë po u dorëzohet.
Në brendi të arkivoleve ishte një qese, e madhe sa trupi i një njeriu.
Brenda tyre, preheshin eshtrat e viktimave, kurse një antropologe e huaj, ua shpjegonte familjarëve se në cilën varrezë ishin gjetur mbetjet mortore.
“Këto eshtra janë gjetur në varrezën e Shirokës në Suharekë”, po i thoshte antropologia e misionit evropian EULEX, Tarja Formisto një familjari.
Mbetjet mortore të 19 viktimave të luftës iu dorëzuan të martën familjarëve nga Krusha e Vogël, të cilit fshat në mars të vitit 1999 iu vranë 113 banorë, kryesisht të gjinisë mashkullore.
Agron Dibrani, nga Krusha e Vogël, që foli ne emër të familjeve të 19 viktimave të cilat u dorëzuan të martën, tha se të paktën tani familjet kanë varr ku të vajtojnë familjarët që pësuan në luftë.
“Është një gjë e mirë për familjarët, për faktin se e kanë një shenjë ku do të prehen [eshtrat]. Por dhimbja e tyre do të jetë më e vogël nëse akterët të cilët janë përgjegjës për këtë masakër, do të sillen para drejtësisë”, tha Dibrani.
Por, meqë disa prej familjeve nga Krusha e Vogël kanë pranuar një mbetje të vetme mortore, Dibrani pyet se çka tutje...?
“Me që shumica prej këtyre trupave janë të pakompletuar, a ka ndonjë shenjë që në të ardhmen e afërt mund të ketë edhe ndonjë pjesë shtesë?”, pyet ai.
Arsim Gërxhaliu, mjeku ligjor i cili prej pasluftës është në kërkim të të pagjeturve, shpjegon.
“Për fat të keq, shumë gjëra gjatë këtij 15 vjeçari i kemi parë, që nuk janë as në libër. Unë pres që edhe gjatë ditëve të ardhshme, të përballemi me të papritura. Ta zëmë, rasti i poligonit të gjuajtjes në Shirokë: pse ka dal [është gjetur] një pjesë [e trupit] në Vërmicë, një pjesë ka dal në Batajnicë, edhe pjesa e fundit ka dal para dy viteve në poligonin e gjuajtjes. Çdo herë me gjetjen e ndonjë varreze, nuk e përjashtoj mundësinë që pjesë të tjera të rigjenden”, përgjigjet Gërxhaliu.
Rasim Batusha ndërkaq po brengosej më shumë për të gjallët sesa të zhdukurit.
Ai ngriti çështjen e një të veje me pesë fëmijë, e cila po duhet të mbajë familjen me më pak se 150 euro në muaj.
Meqë në këtë pranim-dorëzim ishte e pranishme edhe zëvendëskryeministrja e Kosovës, Edita Tahiri, asaj ia parashtroi te njejtën pyetje...
“Kemi një nënë për shembull, burrin e ka të pagjetur. I ka pesë fëmijë, në shkolla. Me 130 euro. Vetëm këtë pyetje kam, a mund të jetojnë me 130 euro sot gjashtë persona. Rrymën vijnë ja lypin, ujin vijnë ja lypin. Vjen rryma e thotë a po e paguan, apo po ta ndërpres. Aty i kemi ne në fshat krejt ashtu. E ajo i ka krejt vajza. Aty është tash puna. Ata [të zhdukurit] kanë shkuar”, thoshte duke u dridhur plaku Batusha.
Numri dy i qeverisë së Kosovës, Edita Tahiri u përgjigj se ankesat që adresohen në komisionin qeveritar për të pagjeturit do të merren shumë seriozisht, dhe se do të merren masa.
Të hënën ndërkaq familjet e Suharekës ishin ftuar për të parë mbetjet mortore të 27 viktimave të luftës, prej të cilëve 24 ishin vetëm nga familja Berisha.
Nga Krusha e Vogël vazhdojnë të llogariten si të zhdukur 66 persona.
Në nivel të Kosovës, ende mbesin të pagjetur edhe mbi 1,700 veta të zhdukur që nga viti 1999.
Të martën një familje nga Krusha e Vogël mori mbetjet mortore të një burri të familjes, të vrarë në mars të vitit 1999 nga forcat serbe të sigurisë.
Pesëmbëdhjetë vjet më vonë mbetjet mortore të viktimës u identifikuan dhe iu dorëzuan familjes.
Me të parë mbetjet mortore, familjari nisi të qajë pa zë, dhe ulet në gjunjë.
“Ngrite lartë! Ngrite lartë”, u thoshte djemve të mbledhur rreth arkivolit Rasim Batusha, burri më i moshuar në mesin e familjarëve të viktimave.
Ishin 46 arkivole të mbështjella me flamuj kombëtar shqiptar, brenda një tende të improvizuar, në Institutin e Mjekësisë Ligjore në Prishtinë.
Në mesin e tyre ishin katër që dallonin nga ngjyra e bardhë, për të identifikuar viktimat fëmijë.
Ekipi mjeko-ligjor hapte edhe arkivolet, që familjarët të shohin vetë se çfarë po u dorëzohet.
Në brendi të arkivoleve ishte një qese, e madhe sa trupi i një njeriu.
Brenda tyre, preheshin eshtrat e viktimave, kurse një antropologe e huaj, ua shpjegonte familjarëve se në cilën varrezë ishin gjetur mbetjet mortore.
“Këto eshtra janë gjetur në varrezën e Shirokës në Suharekë”, po i thoshte antropologia e misionit evropian EULEX, Tarja Formisto një familjari.
Mbetjet mortore të 19 viktimave të luftës iu dorëzuan të martën familjarëve nga Krusha e Vogël, të cilit fshat në mars të vitit 1999 iu vranë 113 banorë, kryesisht të gjinisë mashkullore.
Agron Dibrani, nga Krusha e Vogël, që foli ne emër të familjeve të 19 viktimave të cilat u dorëzuan të martën, tha se të paktën tani familjet kanë varr ku të vajtojnë familjarët që pësuan në luftë.
“Është një gjë e mirë për familjarët, për faktin se e kanë një shenjë ku do të prehen [eshtrat]. Por dhimbja e tyre do të jetë më e vogël nëse akterët të cilët janë përgjegjës për këtë masakër, do të sillen para drejtësisë”, tha Dibrani.
Por, meqë disa prej familjeve nga Krusha e Vogël kanë pranuar një mbetje të vetme mortore, Dibrani pyet se çka tutje...?
“Me që shumica prej këtyre trupave janë të pakompletuar, a ka ndonjë shenjë që në të ardhmen e afërt mund të ketë edhe ndonjë pjesë shtesë?”, pyet ai.
Arsim Gërxhaliu, mjeku ligjor i cili prej pasluftës është në kërkim të të pagjeturve, shpjegon.
“Për fat të keq, shumë gjëra gjatë këtij 15 vjeçari i kemi parë, që nuk janë as në libër. Unë pres që edhe gjatë ditëve të ardhshme, të përballemi me të papritura. Ta zëmë, rasti i poligonit të gjuajtjes në Shirokë: pse ka dal [është gjetur] një pjesë [e trupit] në Vërmicë, një pjesë ka dal në Batajnicë, edhe pjesa e fundit ka dal para dy viteve në poligonin e gjuajtjes. Çdo herë me gjetjen e ndonjë varreze, nuk e përjashtoj mundësinë që pjesë të tjera të rigjenden”, përgjigjet Gërxhaliu.
Rasim Batusha ndërkaq po brengosej më shumë për të gjallët sesa të zhdukurit.
Ai ngriti çështjen e një të veje me pesë fëmijë, e cila po duhet të mbajë familjen me më pak se 150 euro në muaj.
Meqë në këtë pranim-dorëzim ishte e pranishme edhe zëvendëskryeministrja e Kosovës, Edita Tahiri, asaj ia parashtroi te njejtën pyetje...
“Kemi një nënë për shembull, burrin e ka të pagjetur. I ka pesë fëmijë, në shkolla. Me 130 euro. Vetëm këtë pyetje kam, a mund të jetojnë me 130 euro sot gjashtë persona. Rrymën vijnë ja lypin, ujin vijnë ja lypin. Vjen rryma e thotë a po e paguan, apo po ta ndërpres. Aty i kemi ne në fshat krejt ashtu. E ajo i ka krejt vajza. Aty është tash puna. Ata [të zhdukurit] kanë shkuar”, thoshte duke u dridhur plaku Batusha.
Numri dy i qeverisë së Kosovës, Edita Tahiri u përgjigj se ankesat që adresohen në komisionin qeveritar për të pagjeturit do të merren shumë seriozisht, dhe se do të merren masa.
Të hënën ndërkaq familjet e Suharekës ishin ftuar për të parë mbetjet mortore të 27 viktimave të luftës, prej të cilëve 24 ishin vetëm nga familja Berisha.
Nga Krusha e Vogël vazhdojnë të llogariten si të zhdukur 66 persona.
Në nivel të Kosovës, ende mbesin të pagjetur edhe mbi 1,700 veta të zhdukur që nga viti 1999.
