Derisa dhuna në Siri sa vjen e intensifikohet, të shumtë janë ata që paralajmërojnë një luftë sektare.
“Nëse gjërat nuk ndryshojnë, e ardhmja ka të ngjarë të jetë një represion brutal, masakër, dhunë sektare e madje edhe luftë civile. Të gjithë sirianët do të humbasin”, ka thënë i dërguari ndërkombëtar për krizën në Siri, Kofi Anan, më 7 qershor.
Por, shenjat e një konflikti të tillë tashmë ekzistojnë. Më i qarti nga ta është dukshmëria e milicisë Shabiha. Si pjesë e sektit Alavit, të cilit i përket edhe familja në pushtet, ajo dyshohet për kryerjen e masakrës në Houla, e cila ka lënë 108 persona të vdekur – në mesin e tyre 49 fëmijë.
Zyrtarët e Kombeve të Bashkuara kanë shprehur “dyshime të forta” në lidhje me rolin e milicisë në masakër, për shkak të dëshmive të të mbijetuarve. Dëshmitarët thonë se vrasjet në fshatin e vogël sunit kanë nisur me ardhjen e qindra civilëve të armatosur nga fshatrat përreth alavitë.
Fabris Balonsh, drejtor në institutin francez për kërkime “Gremmo”, thotë se nëse dëshmitë e tilla konfirmohen, ato do të ishin prova më e fortë për përcaktimin e luftës.
“Që nga shtatori i vitit 2011 në Homs, ne kemi parë luftë sektare. Pra, keni ushtrinë siriane që lufton kundër opozitës, por opozitën e përbën vetëm popullatë sunite. Ka fare pak njerëz jo-sunitë në Ushtrinë e Lirë Siriane – nuk ka as alavitë, as të krishterë”, thotë Balonsh.
Alavitët, të cilët janë ndarë nga dega shiite e Islamit në shekullin e nëntë, përbëjnë rreth 12 për qind të popullsisë siriane, por janë me ndikim për shkak të dominimit të tyre në qeveri dhe ushtri.
Balonsh, i cili ka studiuar rritjen e alavitëve në pushtet, thotë se tensionet shoqërore janë më të mëdha përgjatë vijave kufitare.
Por, edhe në qytetet e mëdha, Shabiha luan rol në forcimin e regjimit. Anëtarët e saj, të cilët zakonisht veshin bluza të bardha dhe janë të armatosur, rrahin dhe qëllojnë protestuesit edhe pse nuk kanë kompetenca zyrtare.
Shabiha, që do të thotë “fantazmë”, daton që nga koha e babait të presidentit të tanishëm sirian, i cili ka marrë pushtetin me grusht-shtetin e vitit 1970, duke vendosur sundimin alavit.
Njëra nga arsyet përse regjimi sirian e konsideron Shabihan të vlefshme, është pasiguria e tij në lidhje me besnikërinë e të gjitha njësiteve të ushtrisë.
Balonsh thotë se këto shqetësime bëjnë që Damasku të përdorë vetëm një njësi ushtarake – atë të Divizionit të Katërt që udhëhiqet nga vëllai i presidentit Bashar al-Asad – për të kryer luftimet në provincën e trazuar të Homsit.
“Divizioni i Katërt, i udhëhequr nga Maher Asad, është ekskluzivisht alavit - nuk ka as sunitë, as të krishterë, as druzë... Ky divizion përdoret nga regjimi kundër rezistencës shumë rigoroze. Batalionet sunite janë në zonat e tjera, ku ka më pak rrezik, sepse regjimi nuk është i sigurt në besueshmërinë e ushtarëve sunitë”, thekson Balonsh.
Arsyeja tjetër përse Shabiha është e dobishme, është se ajo i ofron qeverisë distancën nga mizoritë.
Derisa vëzhguesit ndërkombëtarë kanë fajësuar milicinë për masakrën në Houla, Damasku ka thënë se vrasjet janë kryer nga civilët, duke fajësuar provokatorët antiqeveritarë.(v.t.)
“Nëse gjërat nuk ndryshojnë, e ardhmja ka të ngjarë të jetë një represion brutal, masakër, dhunë sektare e madje edhe luftë civile. Të gjithë sirianët do të humbasin”, ka thënë i dërguari ndërkombëtar për krizën në Siri, Kofi Anan, më 7 qershor.
Por, shenjat e një konflikti të tillë tashmë ekzistojnë. Më i qarti nga ta është dukshmëria e milicisë Shabiha. Si pjesë e sektit Alavit, të cilit i përket edhe familja në pushtet, ajo dyshohet për kryerjen e masakrës në Houla, e cila ka lënë 108 persona të vdekur – në mesin e tyre 49 fëmijë.
Zyrtarët e Kombeve të Bashkuara kanë shprehur “dyshime të forta” në lidhje me rolin e milicisë në masakër, për shkak të dëshmive të të mbijetuarve. Dëshmitarët thonë se vrasjet në fshatin e vogël sunit kanë nisur me ardhjen e qindra civilëve të armatosur nga fshatrat përreth alavitë.
Fabris Balonsh, drejtor në institutin francez për kërkime “Gremmo”, thotë se nëse dëshmitë e tilla konfirmohen, ato do të ishin prova më e fortë për përcaktimin e luftës.
“Që nga shtatori i vitit 2011 në Homs, ne kemi parë luftë sektare. Pra, keni ushtrinë siriane që lufton kundër opozitës, por opozitën e përbën vetëm popullatë sunite. Ka fare pak njerëz jo-sunitë në Ushtrinë e Lirë Siriane – nuk ka as alavitë, as të krishterë”, thotë Balonsh.
Alavitët, të cilët janë ndarë nga dega shiite e Islamit në shekullin e nëntë, përbëjnë rreth 12 për qind të popullsisë siriane, por janë me ndikim për shkak të dominimit të tyre në qeveri dhe ushtri.
Balonsh, i cili ka studiuar rritjen e alavitëve në pushtet, thotë se tensionet shoqërore janë më të mëdha përgjatë vijave kufitare.
Por, edhe në qytetet e mëdha, Shabiha luan rol në forcimin e regjimit. Anëtarët e saj, të cilët zakonisht veshin bluza të bardha dhe janë të armatosur, rrahin dhe qëllojnë protestuesit edhe pse nuk kanë kompetenca zyrtare.
Shabiha, që do të thotë “fantazmë”, daton që nga koha e babait të presidentit të tanishëm sirian, i cili ka marrë pushtetin me grusht-shtetin e vitit 1970, duke vendosur sundimin alavit.
Njëra nga arsyet përse regjimi sirian e konsideron Shabihan të vlefshme, është pasiguria e tij në lidhje me besnikërinë e të gjitha njësiteve të ushtrisë.
Balonsh thotë se këto shqetësime bëjnë që Damasku të përdorë vetëm një njësi ushtarake – atë të Divizionit të Katërt që udhëhiqet nga vëllai i presidentit Bashar al-Asad – për të kryer luftimet në provincën e trazuar të Homsit.
“Divizioni i Katërt, i udhëhequr nga Maher Asad, është ekskluzivisht alavit - nuk ka as sunitë, as të krishterë, as druzë... Ky divizion përdoret nga regjimi kundër rezistencës shumë rigoroze. Batalionet sunite janë në zonat e tjera, ku ka më pak rrezik, sepse regjimi nuk është i sigurt në besueshmërinë e ushtarëve sunitë”, thekson Balonsh.
Arsyeja tjetër përse Shabiha është e dobishme, është se ajo i ofron qeverisë distancën nga mizoritë.
Derisa vëzhguesit ndërkombëtarë kanë fajësuar milicinë për masakrën në Houla, Damasku ka thënë se vrasjet janë kryer nga civilët, duke fajësuar provokatorët antiqeveritarë.(v.t.)