Numri i fëmijëve të prekur me kancer është në rritje. Këtë e thonë profesionistë shëndetësorë. Ndërkaq, familjarët e këtyre fëmijëve thonë se ballafaqohen me vështirësi shumë të mëdha, për trajtimin e fëmijëve të prekur me kancer.
Valbona Rraci është familjare e një 9-vjeçari të sëmurë nga kanceri. Rraci tregon për Radion Evropa e Lirë se, megjithëqë pjesa e madhe e terapisë ekziston në repart, janë disa barna që mungojnë, e që ju krijojnë vështirësi.
“Unë e kam nipin (djalë i vëllait) të sëmurë nga kanceri i gjakut, pra leukemia akute. Fëmija është trajtuar në Klinikën e Pediatrisë. Pasi ka dalë nga spitali, është dashur t’i sigurojmë një injeksion, e që është shumë vështirë të gjendet. Në Kosovë ajo as që ekziston, por transporti është problematik, sepse duhet të ruhet në temperaturë 2 deri në 6 gradë celsius. Me aeroplan është e pamundur të dërgohet, pasi nuk lejohet. Ai injeksion kushton 650 euro. Këto janë vështirësitë që ne përballemi”, tregon Rraci që është anëtare e organizatës “Ndihmë fëmijëve me kancer’, organizatë kjo që është formuar pikërisht nga prindërit dhe familjarët e fëmijëve që vuajnë nga kjo sëmundje.
Numri i fëmijëve që po preken me kancer është në rritje. Sipas profesionistëve shëndetësor, në vitin 2008 kanë qenë të diagnostikuar 7 fëmijë të prekur me këtë sëmundje, derisa në vitin 2009 - 34 fëmijë, në vitin 2010- 55 fëmijë, e këtë vit - 58 fëmijë.
Këto janë rastet e diagnostikuara në Klinikën e Pediatrisë në Qendrën Klinike Universitare, e cila është ndërtuar komplet si donacion i shoqatës “Nëna Terezë”, dega në Gjermani. Bardhyl Abrashi, pediatër në këtë klinikë, thotë se në këtë repart trajtohen gjitha format e kancerit te fëmijët.
“Ne po arrijmë ta trajtojmë këtë sëmundje dhe 7 fëmijë janë stabil, pra është zhdukur leukemia tek ata , pikërisht me trajtimin që iu është bërë në klinikën tonë. Fatmirësisht, më e shpeshta është leukemia akute, e që po arrijmë ta shërojmë”, bën të ditur Abrashi.
Ai flet edhe për vështirësitë me të cilat po ballafaqohet kjo klinikë, e që problemin kryesor, sipas tij, e kanë diagnostikimin e hershëm.
“Vështirësitë kryesore janë vështirësitë rreth diagnostikimit të hershëm, sepse sa më herët që e zbulojmë sëmundjen, aq më shumë ka shanse të shërohen fëmijët. Fëmijët që vonohen , e fatkeqësisht shumica e rasteve janë raste të vonuara, kanë shumë më pak gjasa që të shërohen, edhe pse trajtimin e marrin në klinikë”, thekson Abrashi për Radion Evropa e Lirë .
Por, Klinika e Pediatrisë ballafaqohet me mungesë specialistësh në lëmin e onkologjisë. Abrashi tregon se ka kërkuar ndihmë nga Ministria e Shëndetësisë, për t’u subspecializuar në këtë lëmi, por nuk ka hasur në mirëkuptim. Derisa, sipas tij, ndihmën e ka marrë pikërisht nga organizata “Ndihmë fëmijëve me kancer”, për subspecializim në Vjenë të Austrisë:
“ E kam kryer trajnimin për fëmijët me kancer në Spitalin Universitar të Gracit.Financimin tim e ka bërë shoqata ‘Ndihmë fëmijëve me kancer’. Mua më është refuzuar ndihma nga ana e Ministrisë së Shëndetësisë”, shton Abrashi.
E, zyrtarë në Ministrinë e Shëndetësisë thonë se ekziston një fond i veçantë për trajtimin e mjekëve për subspecializime, por jo edhe kjo klinikë e ka pasur fatin të përfitojë nga ky fond. Ilir Tolaj, sekretar permanent në këtë Ministri, jep hollësitë:
“Në përgjithësi, për të gjitha specializimet që ka nevojë edhe jepen rekomandime , ekziston një fond i veçantë që e siguron edukimin e tyre profesional të vazhdueshëm. Ministria e Shëndetësisë nuk ndan buxhet të veçantë për klinika të veçanta. Buxheti është i ndarë për QKUK-në. Ndërkaq, furnizimi me citostatikë bëhet nga Ministria e Shëndetësisë dhe kuptohet edhe ai repart e ka ndarë fatin e të gjitha klinikave tjera”.
Një nga prindërit që ka humbur fëmijën nga sëmundja e kancerit, është edhe Ilir Gorani. Ai thotë se për kurimin e djalit të tij atëherë 6-vjeçar, asnjëherë nuk ka marrë përkrahje institucionale.
“Kjo është një shoqatë e prindërve që kanë fëmijët e prekur me kancer. Unë konkretisht e kam humbur djalin nga kanceri, i cili në atë kohë ka qenë 6-vjeçar. Nuk shohim ndonjë përkrahje nga ana e institucioneve. Ka raste kur ka edhe mendime negative, që pacientët që janë të diagnostikuar me kancer, janë raste të pashpresë. Por, unë mendoj se medicina ka përparuar dhe shpresat janë varësisht prej kohës kur zbulohet sëmundja. Shanset se mund të shërohet fëmija ekzistojnë”, shprehet Gorani.
Ai pohon se e kanë bërë të pamundurën që përmes donacioneve, të sigurojnë aparaturën për diagnostikim të hershëm te fëmijët me kancer. Por, pavarësisht kësaj, Gorani thotë se iu duhet ndihma e Ministrisë së Shëndetësisë për elemente përcjellëse që i nevojiten kësaj aparature:
“Edhe pse është siguruar aparatura me shumë vështirësi, na duhet prapë përkrahje institucionale. Në Kosovë është problemi i diagnostikimit të hershëm, dhe kur janë zbuluar sëmundjet me kancer në Kosovë, kanë qenë faza shumë të vona. Andaj, ne, si organizatë kemi arritur ta sigurojmë aparatin përmes donacioneve , derisa tash na duhet ndihmë institucionale”.
Po me ndihmën e donacioneve, përmes shoqatës që udhëheq, Gorani thotë se kanë arritur t’i dërgojnë edhe disa infermiere në trajnim për trajtimin e këtyre fëmijëve.
Valbona Rraci është familjare e një 9-vjeçari të sëmurë nga kanceri. Rraci tregon për Radion Evropa e Lirë se, megjithëqë pjesa e madhe e terapisë ekziston në repart, janë disa barna që mungojnë, e që ju krijojnë vështirësi.
“Unë e kam nipin (djalë i vëllait) të sëmurë nga kanceri i gjakut, pra leukemia akute. Fëmija është trajtuar në Klinikën e Pediatrisë. Pasi ka dalë nga spitali, është dashur t’i sigurojmë një injeksion, e që është shumë vështirë të gjendet. Në Kosovë ajo as që ekziston, por transporti është problematik, sepse duhet të ruhet në temperaturë 2 deri në 6 gradë celsius. Me aeroplan është e pamundur të dërgohet, pasi nuk lejohet. Ai injeksion kushton 650 euro. Këto janë vështirësitë që ne përballemi”, tregon Rraci që është anëtare e organizatës “Ndihmë fëmijëve me kancer’, organizatë kjo që është formuar pikërisht nga prindërit dhe familjarët e fëmijëve që vuajnë nga kjo sëmundje.
Numri i fëmijëve që po preken me kancer është në rritje. Sipas profesionistëve shëndetësor, në vitin 2008 kanë qenë të diagnostikuar 7 fëmijë të prekur me këtë sëmundje, derisa në vitin 2009 - 34 fëmijë, në vitin 2010- 55 fëmijë, e këtë vit - 58 fëmijë.
Ne po arrijmë ta trajtojmë këtë sëmundje dhe 7 fëmijë janë stabil, pra është zhdukur leukemia tek ata ...
Këto janë rastet e diagnostikuara në Klinikën e Pediatrisë në Qendrën Klinike Universitare, e cila është ndërtuar komplet si donacion i shoqatës “Nëna Terezë”, dega në Gjermani. Bardhyl Abrashi, pediatër në këtë klinikë, thotë se në këtë repart trajtohen gjitha format e kancerit te fëmijët.
“Ne po arrijmë ta trajtojmë këtë sëmundje dhe 7 fëmijë janë stabil, pra është zhdukur leukemia tek ata , pikërisht me trajtimin që iu është bërë në klinikën tonë. Fatmirësisht, më e shpeshta është leukemia akute, e që po arrijmë ta shërojmë”, bën të ditur Abrashi.
Ai flet edhe për vështirësitë me të cilat po ballafaqohet kjo klinikë, e që problemin kryesor, sipas tij, e kanë diagnostikimin e hershëm.
“Vështirësitë kryesore janë vështirësitë rreth diagnostikimit të hershëm, sepse sa më herët që e zbulojmë sëmundjen, aq më shumë ka shanse të shërohen fëmijët. Fëmijët që vonohen , e fatkeqësisht shumica e rasteve janë raste të vonuara, kanë shumë më pak gjasa që të shërohen, edhe pse trajtimin e marrin në klinikë”, thekson Abrashi për Radion Evropa e Lirë .
Por, Klinika e Pediatrisë ballafaqohet me mungesë specialistësh në lëmin e onkologjisë. Abrashi tregon se ka kërkuar ndihmë nga Ministria e Shëndetësisë, për t’u subspecializuar në këtë lëmi, por nuk ka hasur në mirëkuptim. Derisa, sipas tij, ndihmën e ka marrë pikërisht nga organizata “Ndihmë fëmijëve me kancer”, për subspecializim në Vjenë të Austrisë:
“ E kam kryer trajnimin për fëmijët me kancer në Spitalin Universitar të Gracit.Financimin tim e ka bërë shoqata ‘Ndihmë fëmijëve me kancer’. Mua më është refuzuar ndihma nga ana e Ministrisë së Shëndetësisë”, shton Abrashi.
E, zyrtarë në Ministrinë e Shëndetësisë thonë se ekziston një fond i veçantë për trajtimin e mjekëve për subspecializime, por jo edhe kjo klinikë e ka pasur fatin të përfitojë nga ky fond. Ilir Tolaj, sekretar permanent në këtë Ministri, jep hollësitë:
“Në përgjithësi, për të gjitha specializimet që ka nevojë edhe jepen rekomandime , ekziston një fond i veçantë që e siguron edukimin e tyre profesional të vazhdueshëm. Ministria e Shëndetësisë nuk ndan buxhet të veçantë për klinika të veçanta. Buxheti është i ndarë për QKUK-në. Ndërkaq, furnizimi me citostatikë bëhet nga Ministria e Shëndetësisë dhe kuptohet edhe ai repart e ka ndarë fatin e të gjitha klinikave tjera”.
Një nga prindërit që ka humbur fëmijën nga sëmundja e kancerit, është edhe Ilir Gorani. Ai thotë se për kurimin e djalit të tij atëherë 6-vjeçar, asnjëherë nuk ka marrë përkrahje institucionale.
“Kjo është një shoqatë e prindërve që kanë fëmijët e prekur me kancer. Unë konkretisht e kam humbur djalin nga kanceri, i cili në atë kohë ka qenë 6-vjeçar. Nuk shohim ndonjë përkrahje nga ana e institucioneve. Ka raste kur ka edhe mendime negative, që pacientët që janë të diagnostikuar me kancer, janë raste të pashpresë. Por, unë mendoj se medicina ka përparuar dhe shpresat janë varësisht prej kohës kur zbulohet sëmundja. Shanset se mund të shërohet fëmija ekzistojnë”, shprehet Gorani.
Ai pohon se e kanë bërë të pamundurën që përmes donacioneve, të sigurojnë aparaturën për diagnostikim të hershëm te fëmijët me kancer. Por, pavarësisht kësaj, Gorani thotë se iu duhet ndihma e Ministrisë së Shëndetësisë për elemente përcjellëse që i nevojiten kësaj aparature:
“Edhe pse është siguruar aparatura me shumë vështirësi, na duhet prapë përkrahje institucionale. Në Kosovë është problemi i diagnostikimit të hershëm, dhe kur janë zbuluar sëmundjet me kancer në Kosovë, kanë qenë faza shumë të vona. Andaj, ne, si organizatë kemi arritur ta sigurojmë aparatin përmes donacioneve , derisa tash na duhet ndihmë institucionale”.
Po me ndihmën e donacioneve, përmes shoqatës që udhëheq, Gorani thotë se kanë arritur t’i dërgojnë edhe disa infermiere në trajnim për trajtimin e këtyre fëmijëve.
